JJ Jonhson Estatu Batuetan jaio eta hazitakoa da, eta Afrikako sukaldaritzaren kulturak —Mendebaldeko Afrikako esklaboen diasporaren ondorioz— planeta osoko sukaldaritza mota ugaritan izan duen rol erabakigarria aldarrikatzen du.  "Afrikako sukaldaritzaren kulturaren bidez jakin nuen benetan nor naizen", aitortu du Estatu Batuetan jaio eta hazitako chefak. Egin dituen bidaien bidez, "beste kultura batzuetatik eta sukaldaritzaren bestelako paisaia batzuetatik" ikasi du, bere lanaren erdigunean dagoen arrozari buruzko ezagutzan sakontzeko. 

Jatorri afrikarreko zereal honek, Jonhsonen arabera, elkarrengandik bereizi egiten ditu sukaldaritza-tradizioak: "Kultura bakoitzak berau definitzen duten arroz motak ditu"; eta, aldi berean, lotura puntu bat ere bada, "asko baitira mahai gainean arroz katilu handi bat jarrita jaten duten kulturak". Afrikan sortu zenetik, arrozak mundu osoan zehar bidaiatu du, Afrikako sukaldaritzaren herentziak bezalaxe; horri esker, "herrialde oso desberdinetako plateren arteko konexioak daude". Chef estatubatuarrak "gure historiari leial izateko" beharra aldarrikatu du horrela. 

Herentzia horri balioa ematen ari dira, besteak beste, JJ Jonhsonek egiten dituen proposamenen bitartez. JJ Jonhson bera New Yorkeko Harlemen kokatutako Fieldtrip jatetxe kasualaren jabea da, eta haren marka, hain zuzen, arroza eta munduan zehar dituen bertsioak dira. Bere lanaren erakusgarri, JJ Jonhsonek bi arroz barietaterekin egindako bi plater erakutsi dizkigu. Bere lehen proposamena jollof arroz bat izan da —"Mendebaldeko Afrikako kulturari buruz asko erakusten diguna"—, Estatu Batuetako hegoaldeko galbahetik pasatua ("nire amonak prestatzen zuen"); azkenik, chefaren bertsioan, italiar ukitu bat du eta "risottoaren antzekoa" da. Azken batean, kulturen arteko bidaia bat da, arrozak berak Afrikatik irtetean egin zuena bezalakoa. Bere bigarren proposamenean, JJ Jonhsonek Italiako erromes barietateko arroza aukeratu du, eta zapore oso ona eman dio, barazkiekin, itsaskiekin eta hirugihar ketuarekin nahastuz. 

Chefaren helburua produktu honen moldakortasuna erakustea da, mundu osoan presente baitago, baina ez baitizkiote beti ematen merezi dituen aitortza eta aintzatespena. Adibide gisa, "basmatia bezalako arrozak xanpaina bezala tratatzea" eskatu du, "zeinari ezin baitiogun izen hori jarri ez delako Frantziako eskualde horretakoa". Estatubatuarrak "lurraren, laborantzaren eta arroza tratatzeko moduaren garrantzia" aldarrikatu ditu, hobeto ezagutu behar dugun produktua dela esanez. Baita kontsumitzaile gisa ere. Jonhsonek arroz eho berria lortu ahal izatea eskatu du, "arroza prestatzeko modua eta haren nutrizio-ekarpena aldatu egingo baititu". Eta, hitzaldia amaitzeko, aholkuren bat eman die sukaldean aritzea gustuko dutenei, baieztatu duenez, "ez baitakigu arroza prestatzen". Apuntatu: eltze zabala, handia, arroza goitik gordinik eta azpitik zapalduta gera ez dadin; gatzik gabe prestatu behar da, gatzak "ez diolako arroz aleari lehertzen uzten"; horrela, 15 minutu barru prest izango dugu. Eta ez eragin lapikoari, "mesedez, utzi arroza lasai".