Eneko Atxa eta Ángel León. Gastronomikan oroituko den afaria
Hiru Michelin izar dituzten Eneko Atxak eta Ángel Leónek atzo 4 eskuko bat egin zuten Azurmendin, San Sebastian Gastronomika – Euskadi Basque Countryren hogeita hamar gonbidaturentzat. Bi itsasok, gastronomiaren bi indar bizik bat egin zuten, beren hogei platerik onenekin gozarazteko.
San Sebastian Gastronomikak atzo afari bat antolatu zuen, eta bizi izan zuten hogeita hamar zorioneko mahaikidek luzaroan gogoratuko dute. Eneko Atxa bizkaitarrak bere etxean jokatu zuen; Ángel León cadiztarra bisitaria izan zen. “Baina ez da partida ofizial bat, lagunarteko bat baizik”, adierazi zuen zoriontsu Ángel Leónek otorduaren ondoren, zeinak bere sukaldaritako bi “eta gure izatetik pixka bat” eraman zituen Larrabetzura. “Gure asmoa da argi pixka bat ematea une zail batean, ongi pasatzea eta gozaraztea”, adierazi zuen. “Bi sukaldaritzen arteko joko bat izango da, eta oso ondo pasatuko dugu, mahaikideek mahaian eta guk sukaldean, zeren Ángelekin ez da kozinatzen, barre egiten da eta segundo bakoitzaz gozatzen da”, esan zuen Atxak afaldu baino lehen.
Guztira, hogei elaborazio egin zituzten, eta horietan, batzuetan, Mediterraneoa agertzen zen, beste batzuetan, Atlantikoa, Kantabrikoa askotan; guztietan zegoen jatorriaren sentsazioa. Gaueko ekitaldia Azurmendiko hallean hasi zen, euskaldunaren kaipiritxarekin eta pikillo izoztuarekin, eta andaluziarraren kabiarrarekin, ostratzarrekin eta merlenkarekin. Berotzeko balio izan zuen horrek guztiak.
Mahaian eserita, lagunartekoaren markagailua 4-4 izango zen jada. Lehenengo zatia zen oraindik. Atxa eta bere zerbitzua etxean ari ziren jokatzen, eta harridura sortu zuten mahai apaingarri batean ezkutatutako udazkeneko hosto batekin, eta horixe lortu zuten Limon Grass klasikoarekin, perretxiko pralinearekin, perretxiko briochearekin eta abakandozko eta gurinezko tartarrarekin ere. “Dena jan daiteke, platera izan ezik”, abisatzen zuten zerbitzariek. Azurmendiko espektakulua da. Ángelek barre egiten zuen ogidun kokotxarekin. Berdinketak jarraitzen zuen.
Plater nagusiak iritsi ziren. Ángel Leónen titularrak itsasoko hirugiharra eta egun horretan bertan Gastronomikako hitzaldian aurkeztu zituen bi platerak izan ziren: padurako halofiloak eta txibiaren odolkia. Itsasoa iritsi zen baina ñabardurekin, platereko estetikaren jokoan jokatzen bezala aritu ziren, non Atxak irabazi zuen Txapeldunen liga. Maila horretan ari zirela, euskaldunak erantzunean bere irabazleak erabili zituen, hau da, izkira, gel begetala eta tomatearen izotz edaria; txipiroia bere zukuan eta kafe gurina, edo berenjena txingarretan, antxoa kabiarra eta lekale zukua. Arbitroa adierazteko prest zegoen eta ganibetak zorrotz zituztela jarraitzen zuten. Azken txanda zen bientzat: Aponienteko Almadraba belaunpe mitikoa eta zaporeen metatzea Azurmendiko Bizkaiko erakoaren koilarakada batean.
Mahaikideak epaileak ziren eta epaia eman zuten: berdinketa. Biek irabazi zuten kopa. Amaierako penaltiak harmailetarako izan ziren: Azurmendiko pasioa eta txokolatea eta legamiaren izozkia, esne aparduna eta erregaliza. Txaloak eta besarkadak, Chivitek eta San Pellegrinok goratuta, uztartzearekin lagundu baitzuten.
Penintsula iberikoan urrutien dauden bi punturen arteko distantzia dastatuz gainditzen da. “Aspalditik gara lagunak eta gogo handia nuen berarekin kozinatzeko”, esan zuen Leónek. Gogo hori biek zuten, aldeanitzekoa zen. “Eskerrak Gastronomikari hau posible egiteagatik, eta gure gastronomia kuttunaren alde egiten jarraitzeagatik”.
San Sebastian Gastronomikak atzo afari bat antolatu zuen, eta bizi izan zuten hogeita hamar zorioneko mahaikidek luzaroan gogoratuko dute. Eneko Atxa bizkaitarrak bere etxean jokatu zuen; Ángel León cadiztarra bisitaria izan zen. “Baina ez da partida ofizial bat, lagunarteko bat baizik”, adierazi zuen zoriontsu Ángel Leónek otorduaren ondoren, zeinak bere sukaldaritako bi “eta gure izatetik pixka bat” eraman zituen Larrabetzura. “Gure asmoa da argi pixka bat ematea une zail batean, ongi pasatzea eta gozaraztea”, adierazi zuen. “Bi sukaldaritzen arteko joko bat izango da, eta oso ondo pasatuko dugu, mahaikideek mahaian eta guk sukaldean, zeren Ángelekin ez da kozinatzen, barre egiten da eta segundo bakoitzaz gozatzen da”, esan zuen Atxak afaldu baino lehen.
Guztira, hogei elaborazio egin zituzten, eta horietan, batzuetan, Mediterraneoa agertzen zen, beste batzuetan, Atlantikoa, Kantabrikoa askotan; guztietan zegoen jatorriaren sentsazioa. Gaueko ekitaldia Azurmendiko hallean hasi zen, euskaldunaren kaipiritxarekin eta pikillo izoztuarekin, eta andaluziarraren kabiarrarekin, ostratzarrekin eta merlenkarekin. Berotzeko balio izan zuen horrek guztiak.
Mahaian eserita, lagunartekoaren markagailua 4-4 izango zen jada. Lehenengo zatia zen oraindik. Atxa eta bere zerbitzua etxean ari ziren jokatzen, eta harridura sortu zuten mahai apaingarri batean ezkutatutako udazkeneko hosto batekin, eta horixe lortu zuten Limon Grass klasikoarekin, perretxiko pralinearekin, perretxiko briochearekin eta abakandozko eta gurinezko tartarrarekin ere. “Dena jan daiteke, platera izan ezik”, abisatzen zuten zerbitzariek. Azurmendiko espektakulua da. Ángelek barre egiten zuen ogidun kokotxarekin. Berdinketak jarraitzen zuen.
Plater nagusiak iritsi ziren. Ángel Leónen titularrak itsasoko hirugiharra eta egun horretan bertan Gastronomikako hitzaldian aurkeztu zituen bi platerak izan ziren: padurako halofiloak eta txibiaren odolkia. Itsasoa iritsi zen baina ñabardurekin, platereko estetikaren jokoan jokatzen bezala aritu ziren, non Atxak irabazi zuen Txapeldunen liga. Maila horretan ari zirela, euskaldunak erantzunean bere irabazleak erabili zituen, hau da, izkira, gel begetala eta tomatearen izotz edaria; txipiroia bere zukuan eta kafe gurina, edo berenjena txingarretan, antxoa kabiarra eta lekale zukua. Arbitroa adierazteko prest zegoen eta ganibetak zorrotz zituztela jarraitzen zuten. Azken txanda zen bientzat: Aponienteko Almadraba belaunpe mitikoa eta zaporeen metatzea Azurmendiko Bizkaiko erakoaren koilarakada batean.
Mahaikideak epaileak ziren eta epaia eman zuten: berdinketa. Biek irabazi zuten kopa. Amaierako penaltiak harmailetarako izan ziren: Azurmendiko pasioa eta txokolatea eta legamiaren izozkia, esne aparduna eta erregaliza. Txaloak eta besarkadak, Chivitek eta San Pellegrinok goratuta, uztartzearekin lagundu baitzuten.
Penintsula iberikoan urrutien dauden bi punturen arteko distantzia dastatuz gainditzen da. “Aspalditik gara lagunak eta gogo handia nuen berarekin kozinatzeko”, esan zuen Leónek. Gogo hori biek zuten, aldeanitzekoa zen. “Eskerrak Gastronomikari hau posible egiteagatik, eta gure gastronomia kuttunaren alde egiten jarraitzeagatik”.